Bijna 2011.

Het jaar is weer bijna om. Het is de gewoonte om dan terug te kijken op wat is geweest. Je ziet dat op tv en in de bladen. Je hoort het op de radio en ziet het op internet. Ik wil niet terug kijken. Ik probeer maar gewoon vooruit te kijken en te zien wat het nieuwe jaar gaat brengen.
Vol vertrouwen leg ik weer mijn handen in Zijn handen. En wil ik weer lopen zoals Hij mij de weg wijst.
Het was een verdrietig jaar. In veel opzichten dus het is goed dat achter ons te laten.
Het volgende lied heeft mij veel geholpen.

Wees niet bevreesd, want God blijft voor je zorgen
Al zie je niet over de toekomst heen
Leef maar vandaag en denk nog niet aan morgen
God is nabij, Hij laat je nooit alleen.

Wees niet bevreesd, Hij ziet jouw stille tranen
Al heb je soms ook nog zo veel verdriet
Je hoort bij hem, hij roept ook jou bij name
God is nabij, zijn kind vergeet Hij niet.

Wees niet bevreesd, al kun je soms niet verder
Al staat je hele wereld ook in brand
Hij steunt je en draagt je, is de goede herder
God is nabij, Hij houdt je in zijn hand.

Wees niet bevreesd, al wankelt heel je leven hierna
Hij is het die van angst en zorg bevrijdt
vertrouw op hem, Hij zal je nooit begeven
God is nabij, voor eeuwig en altijd.

Dan rest mij nog om ieder een gezegend nieuwjaar toe te wensen.
De oliebollen en appelbeignets staan hier al klaar.
Een aantal jaren niet meer zelf gebakken omdat ik er gewoon geen energie voor had.
Maar nu staan ze er... klaar voor de aanval van kinderen en kleinkinderen.

God is groot! Ik weet dat Hij, groter is dan alle goden!